WhatsApp Image 2023-07-21 at 20.01.28

انواع درزگير ها و کاربرد هايشان

انواع درزگیر ها و کاربرد هایشان

انواع خمیرهای درزگیر به منظور عایق کردن سطوح مختلف استفاده می شوند. این محصولات در انواع صنایع، بنا بر کاربری مورد نیاز در آن صنعت مانند درزگیری، درزبندی، بندکشی و آب بندی به کار برده می شوند.
امروزه برای پرکردن اتصالات و شکاف بین سرامیک ها، درب و پنجره و… با هدف افزایش مقاومت در برابر نفوذ آب، از روش درزگیری و آب بندی استفاده می شود. این مهم معمولا در قسمت های مرطوب ساختمان مانند سرویس های بهداشتی، عملیات ضد آب کردن چالشی بزرگ و مهم است، اما در سایر قسمت های ساختمان مانند راهروها که با رطوبت سروکار ندارند، کار دشواری نخواهد بود.

انواع درزگیر ها و کاربرد هایشان

آب بند ها و درزگیرها، انواع قطعات و مواد را ، به ساختار اصلی ساختمان و نیز به خودشان می چسبانند. این مواد، فضای خالی بین قطعات و سطوح را پر می کنند و مانع عبور سیالات و سایر مواد از سطح به اتصالات می گردند.

آب بند ها و درزگیر ها، وظایف اساسی زیر را در صنعت ساختمان بر عهده دارند:

– فضای خالی بین اجزای مختلف را پر می کنند.

– ایجاد یک مانع نفوذ ناپذیر محافظ، که مواد از آن عبور نکنند.

– حفظ خصوصیات آب بندی آنها در طول عمر مورد انتظار ، تحت شرایط استفاده و محیطی که برای آنها مشخص شده است.

انواع درزگير ها و کاربرد هايشان

همچنین یکی دیگر از نیازهای مهم برای آب بند ها و درز گیرها ، انعطاف پذیری بالا، به منظور تحمل حرکات بین مواد مختلف، مورد استفاده است . این حرکات می تواند به دلیل موارد زیر اتفاق بیفتد:

  • انبساط و انقباض های ناشی از تغییرات دما
  • تغییرات ابعادر ناشی از تغییر در محتوای رطوبت مواد
  • تغییر شکل در اثر بار موجود
  • باد و فشار

این جابجایی اجزا، معمولا ناشی از ضریب انبساط حرارتی مختلف مواد می باشد. بنابراین برای دستیابی به عملکرد و وظایف مطلوب، لازم است که مناسب ترین درزگیر را با مواد بستری که به هم متصل می شوند، مطابقت دهید.

انواع آب بند های ساختمانی

معمولا آب بند ها و درزگیر ها به شکل زیر طبقه بندی می شوند:
بر اساس ساختار شیمیایی مانند پلی یورتان ها، پلی سولفید ها، اپوکسی، سیلیکون ها، اکریلیک ها –
– بر اساس الاستیسیته مانند بتونه ( که تغییر شکل را تحمل نمیکند)، آب بند های پلاستومری و آب بند های الاستومری
– بر اساس فرم فیزیکی مانند آب بندهایی که در کارتریج بسته بندی می شوند ودر مکان مصرف اکسترود شده و خارج می شوند، نوار چسب ها، ریبون ها یا شکل های اکسترود شده و یا آب بند های هات ملت

در این مقاله تقسیم بندی بر اساس ساختار شیمیایی را توضیح می دهیم و شرح مقتصری از هر یک را ارایه می دهیم.

خمیر درزگیر پلی یورتان

یکی از انواع خمیرهای درزگیر، خمیر پلی یورتان است که پرکاربردترین نوع این محصول می باشد که به صورت تک جزئی ساخته می شود. این نوع خمیر یا ماستیک، بر پایه رزین های پلی یورتان بوده و با سایر افزودنی ها به عنوان قوی ترین نوع درزگیر شناخته می شود. برای درزگیری در مکان های پر تردد به کار برده می شود. کاربری درزگیر پلی یورتان برای درزهای انبساطی بسیار مناسب است. این درزگیر مقاومت بالایی در مقابل اشعه های نور خورشید دارد. با دوام هستند و به سرعت خشک می شود. همچنین خاصیت ضد خزه و ضد جلبک دارد.

خمیر درزگیر پلی یورتان

خمیر درزگیر پلی سولفاید

خمیر درزگیر پلی سولفاید نوع دیگری از این محصول است که بر پایه رزین های پلی سولفاید بوده و به صورت دو جزئی تولید می گردد. برای خرید این نوع درزگیرها بایستی به این نکته توجه نمود که این محصول به دو صورت مایع و خمیری به فروش می رسد. در واقع نوع مایع آن به صورت ریختنی در سطوح افقی استفاده می شود. نوع خمیری در سطوح عمودی و به صورت تزریقی مورد استفاده قرار می گیرد. درزگیر پلی سولفاید دارای خاصیت چسبندگی بسیار بالایی است. به همین دلیل برای انواع سطوح سیمانی، فلزی، سنگی، چوبی و… مناسب است.

خمیرهای درزگیر اپوکسی

خمیرهای درزگیر اپوکسی بر پایه رزین های اپوکسی و با افزودنی های دیگر مناسب برای درزهای انبساطی بوده و به دلیل ترکیب با رزین پلیمری قابلیت چسبندگی فوق العاده ای دارد. ویژگی منحصر به فرد این نوع خمیر، وجود تنوع رنگی در آن است که باعث می شود برای کار در نما و درزهای ساختمانی مناسب باشد.

خمیرهای درزگیر اپوکسی

درزگیر سیلیکونی

درزگیر سیلیکونی خمیری بر پایه آب و اکرلیک می باشد که نسبت به سایر درزگیرها، قیمت پایین تری دارد. این نوع درزگیرهای خمیری خاصیت چسبندگی بسیار بالایی دارند که بر روی انواع سطوح فلزی، شیشه ای، آلومینیومی، چوبی، پی وی سی، بتن، سنگ و … قابل استفاده هستند. در واقع اصلی ترین کاربرد این نوع از خمیر درزگیر، برای درزگیری پنجره های آلومینیومی و UPVC می باشد.
سوپر سیلیکون یک چسب ۱۰۰% سیلیکونی و بدون ترکیبات اکرلیکی است، اما در برخی از مدل های آن، افزودنی های ضد باکتری و افزودنی های تقویت کننده نیز اضافه شده است. تفاوت سیلیکون با سایر محصولات مشابه در این است که عمل آوری آن زمانی انجام می‌شود که در تماس با آب باشد، اما چسب های پایه آب از طریق خشک شدن عمل آوری می شوند.
از معایب سیلیکون خالص می‌توان به غیرقابل رنگ‌آمیزی بودن آن اشاره کرد، اما با توجه به اینکه استفاده از این محصول مختص قسمت هایی از ساختمان است که نیاز به رنگ آمیزی ندارند، می توان این عیب را نادیده گرفت. محصول فوق اغلب برای آب بندی اطراف سینک آشپزخانه و حتی برای چسباندن سینک به بالای کابینت نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
پیش از این، چسب سیلیکونی خالص فقط به صورت یک ماده سفید یا شفاف در بازار وجود داشت، اما امروزه در رنگ های دیگری مانند سیاه و بادامی نیز تولید می شود. این ماده باید با یک حلال مانند الکل معدنی یا الکل تقلیبی تمیز شود. در فرایند عمل آوری این چسب یک بوی ناخوشایند مانند بوی بد سرکه به مشام می رسد، اما طی چند روز بوی آن به طور کامل از بین می رود.

درزگیر سیلیکونی

درزگیر آکرلیک

این محصول قابل رنگ‌آمیزی بوده و به عنوان محصولی مناسب برای محیط های داخلی و خارجی ساختمان معرفی می شود، اما استفاده از آن در محیط های خارجی معمولاً توصیه نمی شود، چرا که برای فضای باز چسب های بهتر و بادوام تری وجود دارد.
عموما از این محصول در محیط های داخلی ساختمان و به منظور درز‌گیری و آب بندی اتصالات پنجره ها، کارهای چوبی رنگ شده، فواصل بین کاشی و دیوار و سایر قسمت های نسبتاً خشک استفاده می شود، اما استفاده از آن جهت اتصال کاشی به کاشی مناسب نخواهد بود، زیرا از طرفی ماندگاری آن به اندازه سیلیکون خالص نیست و از طرفی دیگر، فاصله بین کاشی ها جزو قسمت هایی محسوب می شود که معمولا نیاز به رنگ آمیزی ندارد.
دومدل آب بند آکریلیکی وجود دارد:
پایه آب (پایه امولسیونی)
پایه حلال

نحوه استفاده انواع خمیر درزگیر

• برای استفاده از ماستیک ها و خمیرهای درزگیر بایستی دقت داشت که سطح مورد نظر کاملاً تمیز و عاری از هر گونه آلودگی باشد. چرا که وجود آلودگی می تواند در کیفیت و قابلیت چسبندگی درزگیر تاثیر منفی داشته باشد. بنابراین بایستی سطح زیرکار از وجود ذرات چسبنده و سست پاک باشد.
• یکی دیگر از مواردی که قبل از اجرای خمیر درزگیر بایستی به آن توجه داشت، دمای محل مورد نظر است. دمای محل اجرا نبایستی خیلی بالا و یا پایین باشد. همچنین شرایط محیطی مکان بایستی در حد معمولی و نرمال باشد.
• خمیرهای درزگیر با توجه به نوع آنها مورد استفاده قرار می گیرد. گاهی به صورت تزریقی و گاهی به صورت مالیدنی به کار برده می شوند. بنابراین قبل از خرید این محصول بایستی به نحوه استفاده آن دقت داشت.
• پس از استفاده از خمیر بندکشی و درزگیر، بایستی اجازه داد تا خمیر به صورت کامل خشک شود. البته زمان خشک شدن این ماده بر اساس نوع خمیر، ضخامت قرارگیری خمیر روی درز یا شکاف و دمای محیط مورد نظر تعیین می گردد. توجه به این نکته ضروری است که ضخامت خمیر درزگیر بر روی شکاف بایستی حدود ۵ میلیمتر باشد.
• پس از انجام عملیات درزگیری و بندکشی با خمیر، بایستی پس از خشک شدن کامل، اضافات مواد را با استفاده از وسیله ای مانند کاردک و یا با دستمال تمیز نمود. چرا که پس از خشک شدن، اکثر خمیرها به سطوح می چسبند و تمیز کردن آن به سختی انجام می شود.

درزگیر ها از نظر مقاومت، انعطاف‌پذیری‌، ماندگاری ظاهری‌، حلالیت‌، مقاومت در برابر خوردگی و غیره دارای طیف وسیعی از خصوصیات هستند. با توجه به تنوع بسیار زیاد این دسته از چسب ها، حتما پیش از خرید از متخصصین شرکت پویا تجارت کاریز، مشاوره فنی دریافت کنید تا با توجه به جنس سطوح و شرایط کاربری خاص شما ، بهترین درزگیر را خریداری نمایید.

چسب های سیانواکریلات

چسب های سیانواکریلات

چسب های سیانواکریلات

سیانواکریلات (Cyanoacrylate) نامی کلی برای دسته‌ای از چسب های سریع و بسیار قوی است که کاربردهای زیادی در مصارف خانگی، پزشکی و صنعتی دارند. چسب‌های سیانواکریلات عمر مصرف کوتاهی دارند به طوری که تا یک ماه پس از بازشدن و تا یک سال بعد از تولید قابل استفاده‌اند. آنها همچنین به مقدار کمی سمی هستند. این چسب‌ها گاهی با نام کلی چسب فوری یا چسب قطره‌ای و نوع دارای اسپری فعال کننده به نام چسب یک دو سه شناخته می‌شوند. در انگیلیسی نام تجاری سوپر گلو برای این نوع چسب رایج هست.
سیانواکریلات‌ها مونومرهای مایعی هستند که با قرار گرفتن در بین دو سطح و تشکیل یک فیلم نازک، پلیمری می‌شوند. مقدار بسیار کمی رطوبت بر روی سطح می‌تواند باعث خشک شدن بسیار سریع چسب (در کمتر از ۲ ثانیه) شود.
به عبارت دیگر ، چسب سیانواکریلات فقط در صورتی با سطح ترکیب می‌شود که برای اتصال، کمی رطوبت وجود داشته باشد و اگر این چسب در محیط عاری از رطوبت قرار بگیرد نمی‌تواند هیچ اتصالی برقرار کند.

چسب های سیانواکریلات

انواع مختلفی از سیانواکریلات ها وجود دارد که از نظر پایه شیمیایی و میزان غلظت متفاوت هستند.
پایه اتیل استر:
به دلیل سایز مولکول ها و نقاط لنگرگاهی ایجاد شده که با هم فاصله دارند خاصیت الاستیکی بالا و اتصالات قوی ایجاد می شود که برای چسباندن لاستیک ها و پلاستیک ها مناسب می باشند.
پایه الکوکسی اتیل: 
این چسبها به دلیل مشخصات پایه خاص خود و به دلیل ساختار مولکولی مشابه انعطاف پذیری مناسبی دارند. خاصیت بارز دیگر این محصولات بوی کم آن می باشد که مخصوصا در خطوط تولید می توان از آنها به راحتی استفاده کرد.
این چسب ها بعد از خشک شدن حساسیت کمتری نسبت به رطوبت دارند و معمولا در محل هایی استفاده می شوند که رنگ سفید بعد از خشک شدن چسب به دلایل بصری نباید دیده شود.
پایه متیل استر: 
به دلیل ساختار مولکولی کوچک و نقاط لنگرگاهی نزدیک تر این نوع چسبها بعد از خشک شدن انعطاف پذیری کمتری دارند. محصولات با این پایه مناسب برای چسباندن فلزات می باشند.

چسب های سیانواکریلات

رایج ترین مونومر، اتیل ۲-سیانواکریلات است. چندین استر مرتبط شناخته شده است.
به طور کلی، گروه‌های C=C به سرعت در حضور آب پلیمراسیون رشد قرار می‌گیرند و زنجیره‌های بلند و قوی تشکیل می‌دهند و سطوح پیوندی را به هم می‌پیوندند. از آنجایی که وجود رطوبت باعث چسبندگی چسب می شود، قرار گرفتن در معرض سطوح نرمال رطوبت در هوا باعث می شود که پوست نازکی در عرض چند ثانیه شروع به تشکیل شود که واکنش را بسیار کند می کند. از این رو، سیانوآکریلات ها به عنوان پوشش های نازک-بجای پوشش های ضخیم- اعمال می شوند تا اطمینان حاصل شود که واکنش به سرعت برای اتصال انجام می شود.

چسب های سیانواکریلات

ویژگی های عمومی

این ماده در حالت مایع از مونومرهای مولکولهای استری سیانواکریلات تشکیل شده است.
متیل2 سیانواکریلاتها دارای وزن مولکولی ۱۱۱.۱ گرم بر مول و نقطه اشتعال ۷۹ درجه سانتیگراد یا 174 درجه فارنهایت و چگالی 1.1 گرم بر مول میباشند.  اتیل۲ سیانواکریلاتها نیز وزنی بالغ بر ۱۲۵ گرم بر مول و نقطه اشتعال بیش از ۷۵ درجه سانتیگراد یا ۱۶۷ درجه فارنهایت دارند. به منظور بهبود کاربری چسب یاد شده این ماده به تازگی با موادی همانند سیلیکای دودی ترکیب می‌شود تا حالت چسبنده و یا ژل مانند پیدا کند. انواعی از مواد افزودنی به این رزین اضافه می شوند تا استحکام آن در برابر برش را افزایش دهند و نوعی ترکیب مقاوم در برابر ضربه را به وجود بیاورد مانند لاستیک.
به طور کلی گروه های آکریلی به سرعت فرایندهای بسپارشی زنجیره‌ای را  در حضور اب (به خصوص یونهای هیدروکسی) انجام می دهند و همچنین زنجیره های بلند و قوی را تولید می‌کنند که سطح های پیوندی را به یکدیگر متصل می‌کند. از آنجایی که وجود رطوبت باعث سختی و سفتی چسب می شود، قرار گرفتن سطح کمی از رطوبت در معرض هوا خود لایه نازک از این مواد را در طی چند ثانیه به وجود می آورد و در نهایت باعث کاهش سرعت واکنش می‌شود و این در حالی است که سیانواکریلات ها به صورت پوشش های نازکی مورد استفاده قرار می گیرند تا از عدم کاهش سرعت برای اتصال اطمینان حاصل شود. طول عمر استفاده از این چسب بسیار کوتاه می باشد و از زمان تولید در صورتی که باز نشود, حدود یک ماه طول می‌کشد تا این چسب غیر قابل استفاده شود. واکنش این ماده با رطوبت باعث می‌شود تا ظرفی که باز شده است و یا مورد استفاده قرار گرفته است با سرعت بیشتری در برابر انواع باز نشده، غیرقابل مصرف گردد. به منظور عدم انجام چنین واکنشی و یا کاهش طول عمر این ماده باید چسب را در بسته‌های حاوی خشک‌کن های ژل سیلیکا قرار داد. روش دیگر استفاده از سوزن های زیر پوستی در بخش ورودی تیوپهای چسب است که با استفاده از این روش چسب به سوزن می چسبد و از بروز رطوبت به داخل جلوگیری می‌شود. قبل از مصرف می توان با اعمال حرارت به چسب سوزن را از داخل آن خارج نمود. واکنش بسپارشی این ماده نیز به دما وابسته است و در صورتی که در دمای کمتر از دمای انجماد آب و یا صفر درجه سانتیگراد (یا ۳۲ درجه فارنهایت) قرار گیرد این واکنش متوقف می شود. بنابراین می‌توان آن را در فریزر هم قرار داد.

نکته: چسب مبتنی بر سیانواکریلات دارای پیوند ضعیفی با سطوح صاف است و به همین دلیل به راحتی اصطکاک می‌کند. یک مثال خوب برای این واقعیت این است که سیانواکریلات ها ممکن است با استفاده از مواد ساینده (مانند شکر یا کاغذ سنباده) از پوست انسان جدا شوند.

مصارف آرایشی

سیانواکریلات در صنعت آرایشی و زیبایی به عنوان چسب اکستنشن مژه یا “چسب ناخن” برای برخی از تقویت کننده های ناخن مصنوعی مانند نوک ناخن و پوشش ناخن استفاده می شود.

مصارف پزشکی

چسب های بافتی در صنعت زیبایی و پزشکی و در کمک های اولیه مدت طولانیست که مورد استفاده قرار میگیرد.
چسب هیسترو اکریل ساخته شده از کمپانی بی بران المان یکی از معروف ترین و با کیفیت ترین چسب های موجود در بازار پزشکی در جهان می باشد.
امروزه چسب سیانو اکریلات به طور گسترده در طیف وسیعی از اعمال جراحی استفاده میشود.
چسب سیانو اکریلات چسبندگی با کیفیت بالا و سازگاری بیولوژیکی را نسبت به گونه های دیگر چسب تضمین میکند.بدلیل فرایند پلیمرازیاسیون وقتی چسب سیانو در تماس با خون و یا اب بافتی قرار میگیرد یک پوشش قوی و محکم تشکیل میدهد.

موارد مورد مصرف چسب سیانو اکریلات

فیستولای ادراری، فیستولای گوارشی ،لمفوسل، پروسیژر اندوسکوپیک، لاپاراسکوپی، تخلیه تومور مثانه، فیستولای یورتر پوستی، نفرکتومی پارشیال،شکاف تومور، واریکوسل، فیستولای وریدی شریانی، هیپوسپادیاس، پریاپیسم، بستن شکاف پوستی، ارولوژی کودکان، فیکس نمودن مش و …

چسب های سیانواکریلات

آسیب های پوستی

چسب‌های سیانوآکریلات ممکن است به قسمت‌های بدن بچسبند و با کنده شدن قسمت‌هایی از پوست ممکن است صدمات ایجاد شود. با این حال، بدون نیرو، چسب به طور خود به خود از پوست در زمان (حداکثر چهار روز) جدا می شود. در مورد پلک چسبانده شده، به خصوص اگر با کره چشم تماس داشته باشد، متخصصان پزشکی نشان داده می شوند.

سمیت

حرارت باعث دپلیمرازیسیون پلیمرهای پخته شده و تولید محصولات گازی می شود که بسیار تحریک کننده هستند. آنها بلافاصله توسط رطوبت موجود در غشاها پلیمریزه شده و بی اثر می شوند. این خطرات را می توان با استفاده از سیانوآکریلات در مناطق با تهویه مناسب به حداقل رساند. حدود 5 درصد از جمعیت ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض مکرر به بخارهای سیانوآکریلات حساس شوند. سیانوآکریلات همچنین ممکن است یک محرک پوست باشد و باعث واکنش پوستی الرژیک شود. در موارد نادر، استنشاق ممکن است باعث آسک شود. هیچ اندازه گیری خاصی از سمیت برای چسب های سیانواکریلات وجود ندارد زیرا تعداد زیادی چسب حاوی فرمول های مختلف سیانواکریلات هستند.
ترکیب 2-اکتیل سیانواکریلات به دلیل ستون فقرات آلی بلندتر آن (سری مولکول‌های کربن با پیوند کووالانسی) بسیار کندتر تجزیه می‌شود و چسب به آستانه سمیت بافتی نمی‌رسد. با توجه به مسمومیت اتیل سیانواکریلات، استفاده از 2-اکتیل سیانواکریلات برای بخیه ها ترجیح داده می شود.

حلال‌ها

استون موجود در پاک‌کنندهٔ لاک ناخن یکی از در دسترس‌ترین حلال‌ها برای نرم کردن سیانواکریلات و جداسازی قطعات چسبیده‌است. حلال‌های دیگر مثل نیترومتان، دی متیل سولفو‌اسید هستند. گاما بوترولاکتون نیز می‌تواند برای از بین بردن سیانواکریلات خشک شده استفاده شود.

چسب های سیانواکریلات

نکات مهم در زمینه استفاده

جهت مصرف چسب سیانواکریلات باید آن را به صورت یک لایه نازک بر روی سطح مورد نظر قرار داد. نکته ای که در هنگام مصرف اهمیت دارد تمیز و خشک بودن سطح است و در صورتی که لایه ضخیمی از آن روی سطح ریخته شود، اتصال بخوبی انجام نخواهد شد. هنگام استفاده از چسب های سیانواکریلات از تهویه مناسب محل کار اطمینان حاصل کنید چون بخارات چسب در محل چسبکاری وجود خواهند داشت. از آنجایی که چسب های قطره ای سیانواکریلات چسبندگی بالایی به انواع مواد – علی الخصوص پوست انسان- دارند توصیه می شود تا حتما زمان استفاده از آنها از دستکش استفاده نمایید. هم چنین این چسب ها با مواد پنبه ای، پشمی، چرمی و… واکنش سریع و گرمازا می دهند و باید هنگام مصرف احتیاط کرد.

در نهایت نکته ای که باید همواره مد نظر داشت این است که عوامل بسیار زیادی برای انتخاب چسب سیانواکریلات  مناسب کاربرد شما وجود دارد . با توجه به تنوع بسیار زیاد این دسته از چسب ها، حتما پیش از خرید از متخصص ما ، مشاوره فنی دریافت کنید تا با توجه به جنس سطوح و شرایط کاربری خاص شما ، بهترین چسب قطره ای را خریداری نمایید.

چسب پی وی سی

آشنایی با چسب پی وی سی

چسب پی وی سی

بهترین ماده برای چسباندن قطعات پلاستیکی چسب PVC (کلرید پلی وینیل) است که از آن در ساختمان، آبرسانی ، فاضلاب و … کاربرد دارد. قدرت چسبندگی این محصول بسیار بالا بوده؛ مکانیزم اصلی چسب PVC جوش سرد است. استفاده از چسب‌های بی‌کیفیت باعث جوش سرد ناقص یا اتصال بسیار ضعیف لوله‌ها یا قطعات به یکدیگر می‌شود.
اتصال لوله‌های PVC با این روش ،اتصالی محکم و بدون نشتی مثل جوشکاری فلزات خواهد داشت.

چسب پی وی سی

چسب پی وی سی چیست ؟

چسب پی وی سی محلول در حلال ، که حلال بعد از چسباندن دو قطعه از آن خارج می گردد و با جذب شدن و یا تبخیر حلال، اتصال کامل می شود.
استاندارد ملی ایران در رابطه با چسب های پی وی سی به شماره 1174 است (bs4346/3)که براساس استاندارد امریکا ASTM-d256 تنظیم شده که با توجه به آن چسب پی وی سی باید شامل پی وی سی بدون پلاستی سایزر باشد و در استاندارد ASTM-d1787 مشخصات و خصوصیاتش ارائه شود.
مایع باید یکنواخت و دارای ویسکوزیته متوسط باشد ( روان باشد) و اگر ذرات درشت و حل نشده پلاستیک و ناخالصی هایی داشته باشد تاثیر خوبی روی اتصالات نهائی قطعات و مقاومت شیمیایی نمی گذارد ، همچنین مایع پی وی سی نباید به حالت ژلاتینی تبدیل گردد .
نکته مهم: مایع حلالی جهت چسباندن قطعات پی وی سی نرم ،مانند چرم مصنوعی و ورقه های روکش مناسب نیستند؛ زیرا درصد زیادی نرم کننده در آن ها وجود دارد .

نکات مهم

  • حتما چسب استاندارد ملی ، استفاده نمایید.
  • اتصالات به درستی و دقت برش داده شوند.
  • نکات در دفترچه ایمنی رعایت شوند.
  • سرعت عمل مناسب در اجرا داشته باشید.
  • لوله ها در یکدیگر چرخانده شوند.
  • پس از ۲۵ تا ۳۰ ثانیه محکم نگهداشتن، اجازه خشک شدن تا ۳۰ دقیقه داده؛ سپس تحت بار و فشار گذاشته شود.
چسب پی وی سی

نکات جهت نگهداری و اجرا

  • قبل از استفاده حتما ،هم زده شود.
  • زیر سطح کار تمیز شود.
  • در محیط خنک و تاریک نگهداری شود.
  • اجرا در ساعات گرم روز را ،به ساعات خنک موکول کنید.
  • در درجه حرارت زیر ۴ درجه سانتی گراد استفاده نشود.
  • رطوبت سطح گرفته شود.
چسب پی وی سی

کاربرد های چسب پی وی سی

  • مصارف ساختمانی و آبرسانی
  • پر کردن منافذ در لوله های پلاستیکی
  • ترمیم لوله های شکسته پلاستیکی
  • به عنوان درزگیر
  • لوله و اتصالات پلیکا
  • لوله و اتصالات فاضلا
  • نصب کف پوش
  • اتصالات پلی اتیلن
چسب پی وی سی
چسب های واشرساز

چسب های واشرساز Gasket Maker

چسب های واشر ساز

چسب‌ یا درزگیری با خاصیت الاستیسیته دائمی است که در مجاورت هوا و بدون تغییر حجم (Shrinkage) خشک می شود. بر روی فولاد، آلومینیوم، شیشه، سرامیک و بسیاری از مواد دیگر چسبندگی خوبی دارد.
چسب واشرساز مقاومت بسیار خوبی در برابر حرارت، روغن و گریس، اشعه UV و فشار دارد و خاصیت الاستیک خود را به صورت دائمی حفظ می کند.
موارد کاربرد: پمپ های آب و موتورها، جعبه دنده و اکسل ها ، پمپ های روغن و …

چسب های واشر ساز

توجه : این چسب به دلیل استحکام متوسطی که دارد ؛استفاده از آن به عنوان واشر سر سیلندر و اگزوز توصیه نمی ‌شود.
توجه : این چسب از ویسکوزیته بالایی برخوردار می باشد و استفاده از این محصول برای پر کردن گپ ها یا حفره هایی با قطر بیشتر از ۲۵. میلیمتر اصلا توصیه نمی شود.
 توجه : استفاده از این محصول در فضایی با اکسیژن خالص و سیستم های غنی از اکسیژن توصیه نمی شود و نباید از آن به عنوان درزگیر در محیط هایی که اکسید کننده های قوی مانند کلر وجود دارد استفاده کرد.
توجه : این چسب برای استفاده در لوله های پلاستیکی یا سطوحی با جنس پلاستیک و ترموپلاستیک مناسب نمیباشد .

چسب RTV همان Gasket Maker نمی باشد; سیلیکون های RTV نوعی درزگیر سیلیکونی هستند که دارای سیستم تک‌ جزئی بوده و در دمای اتاق خشک ( room temperature volcanizing ) می شوند. این سیلیکون ها دارای محدوده ویسکوزیته گسترده ای می باشند ؛ RTV ها شامل ترکیباتی از مواد آلی و غیرآلی می باشد که آن را یکی از پایدارترین محصولات چسبنده آلی در بازار می کند. این چسب‌ها و درزگیرها در برابر دمای بالا مقاوم هستند و در مقایسه با چسب‌های صنعتی دیگر بسیار انعطاف پذیر هستند..
چسب های RTV شامل اکثر چسب های تک جزئی می باشند. کلیه واشر ساز ها در دمای اتاق پخت می شوند بنابراین در خانواده RTV محسوب می شوند ولی RTV شامل رده بندی گسترده ای از چسب ها می شود و الزاما با واشر ساز ها هم معنی نمی باشد.

چسب های واشر ساز
Slider02

مقاومت چسبندگی

مقاومت چسبندگی چسب ها

چسب‌ها مقاومت چسبندگی بیشتری در مقایسه با جوش و اتصالات مکانیکی، بدون کاستن از قدرت زیر سطح یا پوسته، ارائه می کنند. برای انتخاب چسب مناسب کاربردتان، باید عوامل زیادی را در نظر بگیرید. شناخت مقاومت چسبندگی و نحوه اندازه گیری آن در انتخاب چسب مناسب به شما کمک می کند.
مقاومت چسبندگی چسب‌ها با استفاده از سه آزمون اندازه گیری می شود؛ آزمون مقاومت کششی، آزمون مقاومت برشی و آزمون مقاومت پوسته کشی که همه تعیین کننده اثربخشی چسب و قابلیت چسبیدن به زیرسطح مورد نظر می باشد.

دانشمندان مکانیزم های متفاوت چسبندگی را برای تعیین قابلیت چسب در سطوح مختلف را بررسی می کنند. اندازه گیری “کارایی چسبندگی” برای یک اتصال، به تعیین قدرت یک مونتاژ چسبیده کمک می کند. روش رایج برای اندازه گیری این پارامتر، جدا کردن اتصال چسبیده با نیرو متناسب می باشد. نیرو لازم برای جدا کردن اتصال، به مهندسان کمک می کند تا درک بهتری از عملکرد چسب در کاربرد های مختلف پیدا کنند.

مقاومت چسبندگی

قدرت کشش سطحی بین چسب و زیرسطح می باشد و معمولاً مهمترین پارامتر در طراحی یک مونتاژ با اتصال چسبنده می باشد. با این حال، مقاومت چسبندگی تنها عاملی جهت ایجاد اتصال کامل نمی باشد. حتی در صورت استفاده از قوی‌ترین چسب جهان، اگر چسب با زیرسطح همخوانی چسبندگی نداشته باشند، اتصال شکست خواهد خورد.

مقاومت پیوستگی (چسبندگی داخلی)

 قدرت داخلی یک چسب است – به عبارت دیگر قابلیت تحمل و پیوستگی چسب تحت فشار می باشد. هرچه مقاومت پیوستگی بالاتر باشد، چسب قوی‌تر است. مقاومت پیوستگی توسط ترکیبات شیمیایی چسب تعیین می گردد. قدرت چسب‌ها، در بازه وسیعی قرار دارد؛ از چسب‌های حساس به فشار تا چسب‌های اپوکسی و اکریلیک سازه‌ای. شناخت نوع تنش هایی که بر روی اتصال عمل می کنند بسیار مهم می باشد. تنش های معمول شامل برش، پوسته کشی، خمش و کشش هستند. شناخت مقدار و فرکانس تنش های اعمال شده در اتصال، در انتخاب چسب با بهترین مقاومت پیوستگی، حائز اهمیت می باشد.

انرژی سطح

یک خاصیت فیزیکی از زیر سطح می باشد که تعیین می کند که تایین کننده این است که آیا چسب تماس بنیادی و اساسی با زیر سطح ایجاد می کند یا خیر.
در یک ماده با انرژی سطح بالا، مایع (چسب) در سطح نفوذ می کند و سطح را خیس می کند؛ در ماده با انرژی سطح پایین، مایع در برابر نفوذ مقاومت کرده و به حالت قطره می شود.
چسب برای اتصال مناسب، باید روی زیر سطح پخش شود. برای انتخاب چسب مناسب، شناخت انرژی سطوح در مونتاژ و نحوه پخش شدن روی زیر سطح، بسیار مهم است. پاکیزگی سطح نیز باید در نظر گرفته شود زیرا برخی از چسب ها نیاز به درجه بالای پاکیزگی زیرسطح دارند.

نحوه عملکرد چسب ها

نحوه عملکرد چسب ها

چسب ها به چه صورت کار می کند؟

برای درک بهتر چگونگی یا چرایی چسبیدن چسب به سطحی، بهتر است مکانیزم های چسبندگی را بدانید. چهار روش شناخته شده جهت اتصال چسب ها و‌ نوار ها به سطوح وجود دارد:

  • مکانیزم چسبندگی شیمیایی
  • مکانیزم قفل کردن مکانیکی
  • مکانیزم انتشار
  • مکانیزم چسبندگی الکترواستاتیک

مکانیزم چسبندگی شیمیایی زمانی رخ میدهد که چسب پلیمری از طریق تماس مولکولی به سطح زیرین نفوذ کند. این مکانیزم قوی ترین مکانیزم چسبندگی است که پیوند مولکولی بین گروه های عملکردی در اتم های چسب و مولکول های سطح زیرین سطح رخ می دهد. این مکانیزم ، قدرت سازه ای بسیاری از چسب ها مانند چسب های اپوکسی برای چسبیدن آلومینیوم را ارائه می کند.

مکانیزم قفل کردن مکانیکی زمانی رخ میدهد که در فرآیند چسبندگی، چسب در منافذ سطح زیرین نفوذ پیدا می کند. قفل کردن یک مانع فیزیکی برای گسترش ترک در نقطه اتصال ایجاد می کند. همچنین باعث افزایش سطح، افزایش نقطه اتصال بین چسب و سطح زیرین را محیا می سازد. چسب های مایع در هنگام خشک شدن و قوام به سطح زیرین جریان پیدا می کنند. پیوند های چسبنده با گذشت زمان به طور آهسته گسترش یافته و استحکام خود را افزایش می دهند.

مکانیزم انتشار زمانی رخ می دهد که چسب پلیمری قادر به نفوذ و گسترش به زیرساخت پلیمری را داشته باشد. نقطه اتصال زنجیره های پلیمری چسب با زیرساخت درگیر و ادغام می شوند. این مکانیزم در مونتاژ موادی با انرژی سطحی کم مانند پلی پروپیلن رایج است.

مکانیزم چسبندگی الکترواستاتیک زمانی رخ می دهد که سطح دارای چسب به بستر با بار مخالف جذب شود همانند نوارهای چسب. این پدیده اغلب در هنگام تلاش برای چسباندن جعبه یا بسته هدیه مشاهده می شود.

سیلیکون های RTV

سیلیکون های RTV

سیلیکون های RTV

سیلیکون های RTV نوعی درزگیر سیلیکونی هستند که دارای سیستم تک‌ جزئی بوده و در دمای اتاق خشک ( room temperature volcanizing ) می شوند. این سیلیکون ها دارای محدوده ویسکوزیته گسترده ای می باشند ؛ RTV ها شامل ترکیباتی از مواد آلی و غیرآلی می باشد که آن را یکی از پایدارترین محصولات چسبنده آلی در بازار می کند. این چسب‌ها و درزگیرها در برابر دمای بالا مقاوم هستند و در مقایسه با چسب‌های صنعتی دیگر بسیار انعطاف پذیر هستند.

سیلیکون های RTV از آب و عامل خشک کننده برای تشکیل چسبندگی یا روکش استفاده می‌کنند. هنگامی که این مواد در طول crosslink ترکیب می‌شوند، یک فرآیند شیمیایی به وجود می‌آید. بسته به اینکه از چه عاملی استفاده می‌کنید، این فرآیند شیمیایی ممکن است به صورت اسید استاتیک (acetoxy)، باز (amine) یا خنثی – متیل و اتیل (alkoxy) یا (oxime ) باشد. عامل خشک کننده ویژگی‌های نهایی چسب شما را تعیین خواهد کرد. رطوبت نسبی و دمای محیط اطراف نرخ خشک شدن را به طور مستقیم تعیین خواهد کرد، به طور کلی، سیلیکون RTV در دوره 72 ساعت خشک می شود ؛اگرچه چسب همچنان ممکن است تا دو هفته پس از تثبیت قدرت بگیرد.

سیلیکون های rtv

این چسب ها دارای خصوصیات متعددی هستند؛ تنها محدودیت آنها این است که نمی‌توان آنها را با رنگ پایه آب رنگ کرد. این چسب‌ها بسیار انعطاف پذیر هستند (بسته به دما) و دارای محدوده دمای اجرایی گسترده‌ای هستند. آنها در برابر شرایط آب و هوایی سخت، رطوبت و قارچ و کپک مقاوم هستند و همچنین خصوصیات الکتریکی عالی دارند. سیلیکون RTV دارای عمر 40 سال بوده و درجه مقاومت کششی بالا دارد؛ این چسب ها حتی در دمای پایین، مقاومت بالای در برابر UV داشته و پایداری حرارتی عالی را خواهند داشت.


فیلرهایی مانند اسید سیتریک می‌توانند زمان خشک شدن سریعی را فراهم کنند، در حالی که اکسیدها و نیتریدها می‌توانند هدایت حرارتی بهتری را فراهم کنند.

معمولاً RTV ‌ها شامل سیلیکون با پخت acetoxy و سیلیکون با پخت نوترال (oxime) می باشند. سیلیکون acetoxy سرعت خشک شدن نسبتاً سریع و زمان tack-free کوتاهی دارد که باعث چسبندگی خوب و با کیفیت می‌شود، اگرچه برای فلزات خورنده می باشند. این نوع سیلیکون RTV اسید آزاد می‌کند و بوی سرکه را به همراه خواهند داشت.
از طرف دیگر، oxime یا سیلیکون با پخت نوترال، غیر خورنده است و دارای خصوصیات عالی روغنی و مقاومت در برابر دما می باشد. این نوع سیلیکون یک محصول خنثی تولید می‌کند که برای خشک شدن زمان بیشتر نیاز دارد و tack-free بلندتری دارد.

112

انتخاب چسب متناسب با کاربری شما

شش سوال کاربردی جهت انتخاب چسب مورد نظر شما

سوالات زیر به شما کمک خواهند کرد تا انتخاب چسب را برای خودتان کوتاه کنید.

چه موادی به یکدیگر باید چسبیده شوند؟

چسب های سازه ای با چسبیدن به سطح بالای قطعات ،کار می کنند، بنابراین مهم است که مواد و شرایط دقیق روی آن سطح ها را بشناسید. برای فلزات، آیا چسب به فلز خام اعمال خواهد شد، یا رنگ یا پوششی روی سطح وجود دارد؟ برای پلاستیک ها، کدام رزین پایه مد نظر می باشد؟ آیا عوامل آزاد سازی باقیمانده روی سطح های استفاده شده، برای آزاد سازی قالب وجود خواهند داشت؟

زمان گیرایی نهایی چقدر باشد؟

چسب سازه ای انتخاب شده باید زمان گیرایی کافی داشته باشد تا اجازه مخلوط کردن و اعمال چسب و تجمیع قطعات چسبیده را بدهد. مونتاژ های کوچکتر یا فرآیندهای تولید با زمان چرخه کوتاه ممکن است بتوانند از چسب سازه ای با سرعت درمان بالای پنج دقیقه یا کمتر استفاده کنند، در حالی که مونتاژ های بزرگتر که نیاز به تراز و نگه داری دارند، احتمالاً نیاز به زمان گیرایی بیش از 20 دقیقه خواهند داشت

آماده سازی سطح مورد نیاز چگونه می باشد؟

چسب های سازه ای به طور کلی سطح های تمیز، خشک و عاری از روغن را برای چسبندگی ترجیح می دهند. این به طور معمول به معنای و پاک کردن سطح با حلال، یا پاک کردن حلال و سپس شیمیایی کردن یا استفاده از پرایمر است.

چه نوع اتصالاتی برای چسب های سازه ای مناسب هستند؟

اتصالات که باعث چسبندگی چسب به نیروهای برش کشش یا فشار می شوند، بالاترین مقاومت را فراهم می کنند. اتصالتی که به سمت نیروهای پوسته ای یا شکاف، نیروهای تماس و گشتاور اعمال می شوند، مقاومت چسبندگی کمتری خواهند داشت، اما ممکن است برای نیازهای کاربری شما، کافی باشد. علاوه بر این، ضخامت خط چسبیدگی بهینه معمولاً در بازه 125 تا 500 میکرون است. فرآیند تأیید کارایی چسب همیشه باید شامل آزمایش های تجمعات نمونه باشد تا اطمینان حاصل شود که چسب سازه ای عملکرد کافی را ارائه خواهد داد..

چگونه چسب های سازه ای استفاده و اعمال می شوند؟

 چسب های سازه ای در اشکال مختلفی از جمله مایعات با ویسکوزیته کم خمیر های بدون افت، فرمولاسیون های یک و دو جزیی، عمر کار کوتاه و بلند و اندازه ها و شکل های بسته بندی مختلف، عرضه می شوند. بیشتر چسب های سازه ای دو قسمتی

در ظروف حجیم  و محفظه های ترکیب کننده کاربردی، در دسترس هستند.

چه خصوصیات عمومی در انواع مختلف چسب های سازه ای وجود دارد؟

کلیه چسب های سازه ای دارای حداقل 7 مگاپاسکال مقاومت برشی به آلومینیوم فرا دارا می باشند. اما چسب مختلف خصوصیات مختلفی دارند.

چسب های اپوکسی دو‌جزئی (که با ترکیب دو مولفه ترکیب می شوند) و تک جزئی (که با دما خشک می شود) می باشند. این چسب ها به طور کلی بالاترین استحکام و عملکرد را دارند. همچنین بهترین مقاومت در برابر حرارت، حلال ها و شرایط آب و هوایی را فراهم می کنند. این چسب ها به فلزات، چوب و بتن می چسبند. چسب های اپوکسی انعطاف پذیر هستند، به بعضی از پلاستیک ها و لاستیک ها می چسبند. چسب های اپوکسی نیاز به سطح های تمیز و خراشیده دارند تا استحکام چسبندگی حداکثری را بدست آورند.

چسب های اکریلیک دو جزئی هستند و مقاومت چسبندگی و ماندگاری عالی را فراهم می کنند( کمی کمتر از چسب های اپوکسی). ویژگی اصلی این چسب سهولت در استفاده و فرآیند تولید آسان تر می باشد. همچنین سرعت خشک شدن بسیار بالا، تحمل بالاتر برای سطوح چرب یا نا آماده و همچنین قابلیت چسباندن تمام پلاستیک ها را دارا می باشند. فرمولاسیون جدید چسب های اکریلیک با دمای اتاق پایدار بوده و دارای عمر طولانی تر جهت استفاده می باشند؛ همچنین بوی کمتری نسبت به چسب های اکریلیک معمول دارند. توجه شود چسب اکرلیک با خمیر سیمان اکرلیک متفاوت می باشد.

چسب های یورتان، دو جزئی هستند که زمان خشک شدن نسبتاً بالایی دارند به همین دلیل مقاومت بسیار خوبی در برابر ضربه و چسبندگی خوبی به بیشتر پلاستیک ها دارند. آنها همچنین به چوب، بتن و لاستیک ها خوب می چسبند، اما معمولاً مقاومت کمتری در برابر حلال ها و درجه حرارت بالا دارند. چسب خشک نشده، حساس به رطوبت بوده و مقاومت را کامل نمی کند.

چسب های سیانواکریلات (چسب های فوری) مایعات تک جزئی با لزجزت پایینی هستند که با هوای محیط و رطوبت، بسیار سریع خشک می شوند. آنها به پلاستیک ها، فلزات و لاستیک ها خوب می چسبند. با استفاده از پرایمرها، آنها می توانند به پلاستیک های با انرژی سطح کم و الاستومرها بچسبند. این چسب ها در مقایسه با چسب های سازه ای، دارای انعطاف پذیری، مقاومت پوسته و مقاومت در برابر ضربه کمتری می باشند. به طور کلی برای چسباندن اشیا و قطعات کوچک استفاده می شود.

چسب های آنرابیک چسب های تک جزئی هستند که در تماس با فلز و در شرایط بدون هوا خشک می شوند. خاصیت مقاومت شیمیایی، لرزش و شوک مناسبی در اتصالات ایجاد می کند. به دلیل ماهیت مایع این چسبها، فواصل بین سطوح یا رزوه ها به خوبی پر شده و به همین دلیل حفاظت کاملی در برابر نشتی و زنگ زدگی ایجاد می نمایند.

چسب های PUR (چسب های پلی یورتان-واکنشی) چسب های تک جزئی هستند که از پلیمرهای اوره با مواد شیمیایی مبتنی بر گروه ایزوسیانات ساخته شده است؛ این چسب ها همانند فرآیند هات ملت ها خشک می شوند، اما با رطوبت محیط، چسبندگی نزدیک به چسب های سازه ای پیدا می کنند. در 24-48 ساعت می تواند به مقاومت برشی حداکثر 7 مگاپاسکال دست یابند . این چسب ها انعطاف پذیر و مقاوم در برابر دمای بالا و بیشتر حلال ها می باشند. بیشتر در مواردی استفاده می شود که حداقل یک زیرسطح حاوی یا انتقال دهنده رطوبت باشد (مانند صنایع خودروسازی، صنعت بسته‌بندی، صنایع چوب، صنایع چاپ ،صنعت کفش وصنعت ساختمان‌سازی).

Blog-Sample03

چسب های صنعتی و ساختمانی

چسب های صنعتی و ساختمانی

برای چسباندن و اتصال دادن قطعات و اشیاء از روش های مختلفی استفاده می شود که هر کدام از این روش ها نیز در موارد گوناگونی کارآمد هستند. با کمک انواع چسب می توانیم مواد و متریال های مختلفی را به یکدیگر متصل کرده و یا محکم کنیم که برای انجام این کار باید نوع استفاده از انواع چسب را بدانیم و اینکه قرار است از چسب برای چسباندن چه چیزهایی استفاده کنیم. چسب های مختلفی به صورت مایع، خمیری، نواری و … وجود دارند که در این مطلب قصد داریم به صورت کامل و جامع آنها را معرفی کنیم. با آروا همراه باشید تا بررسی کنیم که چسب چیست و شناخت کاملی از انواع چسب و کاربرد های آن کسب کنیم.

شاید تاکنون در منزل یا محیط کاری خود از چسب های مختلفی مانند چسب برق، چسب ۱.۲.۳ و … استفاده کرده باشید. اما انواع مدل های مختلف چسب وجود دارند که قطعا کاربرد های آن ها برای شما هم جذاب خواهد بود. شاید تصور اینکه برخی از قطعات را بتوانید به وسیله چسب به راحتی ترمیم کنید یا آن ها را به هم اتصال دهید برای شما سخت باشد اما در ادامه با معرفی انواع چسب ها می توانید به این موضوع پی ببرید که برای هر قطعات و مواد خاص، می توانید به راحتی از چسب مخصوص استفاده کنید.

انواع چسب

انواع چسب برای مصارف مختلف در صنعت وجود دارند. چسب‌هایی که با متریال‌های مختلف تولید شده‌اند و روی مواد مختلف قابلیت چسبندگی دارند. از انواع چسب ساختمانی برای به هم چسباندن متریال‌ها و یا گرفتن نشتی‌های مختلف استفاده می‌شود. همه ما در زندگی روزمره از انواع چسب مثل چسب مایع، چسب سنگ، انواع چسب برق، چسب جوش و چسب ۱۲۳ و … استفاده می‌کنیم.

در ادامه در مورد انواع چسب و چسب‌های پرکاربرد در صنعت صحبت خواهیم کرد و ویژگی‌ها و قابلیت‌های هر کدام را بررسی خواهیم کرد.

چسب های صنعتی و ساختمانی

چسب‌های اپوکسیدی

اپوکسیدها، بهترین نوع چسبهای شناخته شده ساختمانی هستند و بیشترین کاربرد را دارند. چسب‌چوب، فلزات، شیشه، بتن،سرامیک‌ها و‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پلاستیک‌های سخت بخوبی می‌چسبند و در مقابل روغن‌ها، آب،اسیدهای رقیق، بازها و اکثر حلال‌ها مقاوم هستند. بنابراین کاربرد بیشتری در چسباندن کفپوش‌های وینیلی در سرویس‌ها و مکان‌های خیس و به سطوح فلزی دارند. بهترین چسب شناخته شده ساختمانی اپوکسید ها هستند و بیشترین کاربرد را دارند، رزین اپوکسی اغلب در حالت معمول مورد استفاده قرار می گیرد که از طریق واکنش نمک سدیم از بیس فنل A با اپی کلروهیدرین ساخته می شود. همچنین امینهای الیفاتیک و اروماتیک به عنوان عامل سخت کننده مورد استفاده قرار می گیرند. این چسب ها به چوب، بتن،شیشه، فلزات، سرامیک و پلاستیک های سخت به راحتی می چسبند و در مقابل آب ، اسیدهای رقیق، روغن ها بسیار مقاوم هستند. بنابراین کاربرد زیادی برای چسباندن کفپوش های وینیلی در مکان های خیس، سرویس ها و به سطح های فلزی دارند، چسب های دو قلو رایج ترین نوع اپوکسید ها هستند که در بسیاری از منازل و صنایع یافت می شود.

چسب‌های فنولیک برای فلزات

وقتی که فنل با مقدار اضافی فرمالدئید تحت شرایط بازی در محلول آبی واکنش کند، محصول که تحت عنوان رزول شناخته شده و الیگومری شامل فنل‌های پلدار شده توسط اتروگرومتیلن روی حلقه‌های بنزن می‌باشد، بدست می‌آید. برای جلوگیری از تشکیل حفره‌های پر شده از بخار، اتصالات چسب‌های فنولیک تحت فشار، معمولا بین صفحات پهن فولادی گرم شده توسط پرس هیدرولیک سخت می‌شوند. بدلیل شکننده بودن فنولیکها، پلیمرهایی از جمله پلی وینیل فرمال، پلی وینیل بوتیرال ، اپوکسیدها و لاستیک نیتریل اضافه می‌شود تا سخت‌تر گردند. این چسب مایع بر پایه رزین فنولیک مصنوعی است و در اثر گرما دیدن عمل می‌کند. مناسب جهت اتصال مواد اصطکاکی به ترمز و کلاچ.

چسب‌های تراکمی فرمالدئید برای چوب

تعدادی از چسب‌های مورد استفاده برای چوب نتیجه تراکم فرمالدئید با فنول و رزوسینول (دی هیدروکسی بنزن)هستند. بقیه با اوره یا ملامین متراکم می‌شوند.

چسب‌های آکریلیک

چسب‌های ساختاری شامل منومرهای آکریلیک توسط افزایشی رادیکال آزاد در دمای محیط سخت می‌شوند.

چسب‌های غیر هوازی

چسب‌های غیر هوازی در غیاب اکسیژن که یک بازدارنده پلیمر شدن است، سخت می‌گردد. این چسب‌ها اغلب بر پایه دی متاکریلات‌هایی از پلی اتیلن گلیکول هستند. کاربرد این چسب‌ها، اغلب در محل اتصال چرخ دنده ها ،قفل رزوه، تقویت اتصالات استوانه‌ای و برای دزدگیری می‌باشد.

چسب های صنعتی و ساختمانی

چسب های پلی سولفیدی

پلی سولفیدها در ابتدا به عنوان دزدگیر استفاده می‌شدند و یک کاربرد مهم دزدگیری لبه‌های آینه‌های دوبل می‌باشد. هر دو برای اینکه واحدها را باهم نگه دارند و مانعی در برابر نفوذ رطوبت ایجاد کنند. آنها به وسیله بیس(۲- کلرواتیل فرمال)با سدیم پلی سولفید تهیه می‌شوند و به منظور کاهش قیمت از پرکننده های معدنی استفاده می‌شود. به عنوان نرم کننده، از فتالات‌ها و معرف‌های جفت کننده سیلانی استفاده می‌شود و عامل سخت کننده آنها شامل دی اکسید منگنز و کرومات هستند.

درزگیر های سیلیکون‌ها (چسب آکواریوم)

چسب‌های یک جزئی سیلیکون اغلب به چسب‌ها rtv مشهور هستند و شامل پلی دی متیل سیلوکسان (PDMS) با جرم‌های مولکولی در محدود ۱۶۰۰-۳۰۰ با گروههای انتهای استات، کتوکسیم یا اترهستند. این گروهها توسط رطوبت اتمسفر، هیدرولیز شده، گروههای هیدروکسیل تشکیل می‌دهند که بعدا با حذف آب متراکم می‌شوند. چسب‌های سیلیکونی نرم و مطلوب هستند و دارای مقاومت محیطی و شیمیایی خوبی هستند. این چسب‌ها به عنوان بهترین پوشش برای استفاده در حمام شناخته شده‌اند. این چسب در بازار ایران با نام چسب آکواریوم شناخته می شود. به دلیل کاربرد های فروان چسب آکواریوم تقریبا در تمامی منازل می توان یافت. کاربرد های اصلی آن:

تعمیر و نگهداری خانه

احتمالا شایع ترین و محبوب ترین استفاده برای چسب سیلیکون (چسب آکواریوم) در پروژهای تعمیر، بازسازی و ساخت خانه است که از آن به ویژه‌ برای پر کردن و آب بندی ترک مفاصل و شکاف های سینک ظرفشویی، سرویس بهداشتی استفاده می شود. چسب سیلیکون (چسب آکواریوم) مقاوم در برابر آب به طور مرتب برای پر کردن حفره ها و تمیز کردن هر شکاف و درزی استفاده می شود. شما همچنین می توانید از آن برای آببندی سطحی مانند سرامیک کف نیز استفاده کنید.

چسب های صنعتی و ساختمانی

آب بندی و چسباندن شیشه

چسب آکواریوم یک درزگیر و آببند عالی است که قابلیت و توانایی اکثر چسبهای معمول را نیز دارد، انعطاف پذیر و با دوام، دارای خواص قوی اتصال است که می تواند تقریبا به هر سطح، از جمله پلاستیک، فلز و شیشه اعمال شود. یکی از متداول ترین موارد استفاده از درزگیر های سیلیکونی برای چسباندن و تثبیت آینه ها در سرویس های بهداشتی و حمام است.

خودروها

درزگیرهای سیلیکونی در قسمت های مختلف از خودرو کاربرد دارند مهمترین وظیفه درزگیر های سیلیکونی در صنعت خودرو حفاظت از واشر ( gasket )های تحت فشار و دمای بالا در موتور خودرو و … است .(سیلیکون حرارتی)

ساخت آکواریوم شیشه ای

ورق های شیشه ای می توانند با استفاده از چسب آکواریوم (درزگیر های سیلیکون)خیلی راحت در سطح وسیع به هم متصل شوند. چسب آکواریوم به راحتی در برابر آب و فار زیاد مقاومت می کند و یک اتصال قوی با طول عمر بالا بین شیشه ها برقرار خواهد کرد.

چسب چوب

چسب‌هایی که در اثر حذف حلال سخت می‌شوند:
چسب‌های تماسی: چسبهای تماسی احتمالا از معروف‌ترین چسب‌ها (چسب کفاشی، چسب آهن، چسب PVC) بر پایه حلال هستند. این‌ها محلول‌هایی از پلیمر در حلال آلی هستند که در دو سطح بکار می‌روند تا متصل شوند. ماده اصلی این چسب‌ها، لاستیک پلی کلروپرن (پلی کروپرن ، پلی کلرو بوتادین) است و برای چسباندن روکش‌های تزئینی و پلاستیکهای محکم دیگر مثل ABS , DVC به چوپ و محصولات فلزی و چسبهای تماسی DIY برای تخت کفش بکار می‌روند.

چسب‌های همه کاره پمادی

چسب‌های بر پایه حلال مشهور که در ظروف پماد مانند به عموم فروخته می‌شوند، اغلب محلول‌هایی از لاستیک نیتریل (همی‌پلیمر یا بوتادین و آکریلونیتریل) در حلال‌های آلی هستند.
چسب‌هایی که با از دست دادن آب سخت می‌شوند:
محلول‌های آبی و خمیرها: نشاسته، ذرت و غلات، منابع عمده برای استفاده چسب هستند. موارد مصرف عمده برای چسباندن کاغذ، مقوا و منسوجات می‌باشد. کاربردهای آن شامل صفحات موجدار، پاکتهای کاغذی، پنجرگیری تیوپ، چسباندن کاغذ دیواری و چسب‌های تر شدنی مجدد با آب می‌باشد. چسب‌های تر شدنی توسط آب شامل پلی (وینیل الکل) (DVOH) که در تمبر‌های پُستی مورد استفاده قرار می‌گیرند و از لاتکس صمغهای طبیعی (مثلا صمغی و دکسترین) و پلی وینیل استات (DVN) همراه با مقدار زیادی DVOH پایدار کننده تولید می‌شوند DVOH تنها پلیمرمعروفی است که از منومر خودش ساخته نمی‌شود.

چسب های صنعتی و ساختمانی

چسب کاشی (چسب لاتکس مصنوعی)

این چسبها شکافها را پر می کنند که آنها را برای تثبیت کاشی های سقف کاذب پلی استایرن و کاشت گچ و گچ می کند. شما همچنین می توانید از آنها در کاشی های کف استفاده کنید. مانند چسب های رزین لاستیک، آنها اجازه می دهد مقدار مشخصی از حرکت بدون ترک خوردگی.

چسب پرکننده (چسب های پلی یورتان فوم)

این چسب در قوطی های اسپری تحت فشار قرار می گیرند، این چسب ها حفره های موجود در چوب و …پر می کند، زیرا فوم هنگام اسپری آن گسترش می یابد. اگر شما نیاز به حذف آنها دارید، باید یک حلال مخصوص تهیه کنید.

سوپر چسب123 (سایانو اکریلات)

این چسب های سریع کار به انواع اقلام خانگی کوچک و صنعتی، از جمله فلزات، شیشه، سرامیک و پلاستیک می چسبند. اما هنگام استفاده از آنها مراقب باشید، زیرا پوست خود را به سایر مواد و سطوح میچسباند و اگر شما به طور تصادفی اشیاء اشتباه را بچسبانید، برای جدا شدن از آنها باید از بین برنده های فوق العاده ویژه استفاده کنید. سوپر چسب ها در بازار ایران با نام چسب 123 به همراه اسپری فعال کننده ارائه می شوند.

چسب pvc چسب لوله پلیکا

این نوع چسب ها به منظورآب بندی و چسباندن لوله های فشار قوی pvc-u استفاده می شود این چسبها با توجه به نوع حلال خاص خود مقداری از سطح لوله پی وی سی را در خود حل نموده و سپس پس طی زمان 8 تا 24 ساعت حالتی مانند جوش سرد پلاستیک در آن ایجاد می کند.

Blog-Sample01

تاریخچه چسب ها

تاریخچه چسب ها

چسب یک کلمه ساده چهار حرفی و در عین حال پایه و اساس یک صنعت جهانی چند میلیارد دلاری است که بیش از 750 شرکت را در بر می گیرد که همگی برای سهمی از بازار جهانی رقابت می کنند. تحقیقات اخیر همچنین نشان می دهد که تقریباً 50 شرکت از این 750 شرکت 50 درصد از فروش را در صنعت چسب تشکیل می دهند.

شواهدی از استفاده از چسب وجود دارد که قدمت آن به 4000 سال قبل از میلاد می رسد. در مطالعات انجام شده در محل دفن قبایل ماقبل تاریخ، رزین های چسبنده از شیره درختان برای تعمیر ظروف سفالی استفاده شده است. مجسمه های معابد بابلی نیز استفاده از چسب قیر مانند برای چسباندن کره چشم عاج را به حدقه چشم نشان داده اند.

شواهد دیگری مبنی بر استفاده تاریخی از چسب وجود دارد که قدمت آن به 1500 تا 1000 سال قبل از میلاد برمی‌گردد، جایی که  نقاشی‌های دیواری نشان داده‌اند که از آن برای عملیات چسب‌کاری چوب استفاده می‌شود. در واقع در ساخت تابوت برداشته شده از مقبره شاه توت از چسب استفاده شده است! با توجه به این شواهد، جای تعجب نخواهد بود که موزه‌های سراسر جهان آثار باستانی زیادی را با شواهدی از استفاده اولیه از چسباندن یا لمینت کردن با چسب حیوانی، به‌ویژه آن آثار باستانی از مقبره‌های فراعنه مصر نگهداری می‌کنند. حدود 200 پ.م. روشهای ساده برای تولید و استفاده از چسب حیوانی در ادبیات ارجاع شده است.

تاریخچه چسب‌ها بین 1 تا 500 بعد از میلاد ادامه دارد، زمانی که رومی‌ها و یونانی‌ها از چسب برای چسباندن لایه‌های نازک چوب استفاده می‌کردند و چسب‌های حیوانی و ماهی را تصفیه می‌کردند و همچنین انواع دیگر چسب‌ها را با استفاده از مواد طبیعی مانند سفیده تخم‌مرغ، خون، استخوان، پوست، شیر، پنیر، سبزیجات و غیره به‌کار می‌بردند. علاوه بر موم، برای چسباندن تخته های چوب در قایق ها و کشتی ها، آنها را ضد آب می کند.

در حالی که بسیاری از کاربردهای تاریخی چسب ها در تاریخ از بین رفته است، در حدود سال 1700 پس از میلاد استفاده از چسب ها به طور رایج مورد نیاز بود و به سرعت انجام می شد. در هلند اولین کارخانه چسب تجاری ساخت چسب حیوانی از پوست تاسیس شد که در سال 1750 منجر به اولین ثبت اختراع چسب برای چسب ماهی در بریتانیا شد. این امر منجر به ثبت اختراعات زیادی برای چسب ها با استفاده از لاستیک طبیعی، استخوان های حیوانی، ماهی، نشاسته و پروتئین شیر شد و تا سال 1900 تعداد زیادی کارخانه در ایالات متحده وجود داشت که از این مواد خام چسب تولید می کردند.

انقلاب صنعتی باعث افزایش سریع پیشرفت‌های فنی شد که منجر به استفاده از مواد جدید در تولید چسب شد و پیشرفت طبیعی از آنجا منجر به ایجاد اولین پلیمر پلاستیکی از نیترات سلولز شد. این در ابتدا در تولید توپ های بیلیارد استفاده می شد که قبلاً از عاج ساخته می شد. در سال 1910 دوره پلاستیک با تولید فنولیک باکلیت که یک پلاستیک گرماسخت است آغاز شد. از این نقطه به بعد، استفاده از رزین های فنولیک در تولید چسب ها به سرعت گسترش یافت. بسیاری از پلاستیک ها و لاستیک های جدید به صورت مصنوعی در سال های بین 1920 تا 1940، که بسیاری از آنها در طول جنگ جهانی دوم ساخته شدند.

جنگ جهانی دوم باعث رشد سریع صنعت چسب مصنوعی شد. در این زمان بود که سازندگان شروع به در نظر گرفتن انعطاف‌پذیری، چقرمگی، زمان پخت و مقاومت دما/شیمیایی چسب‌هایی کردند که در خط مونتاژ خود استفاده می‌کردند.

 

امروزه از چسب ها برای کاربردهای بی پایان استفاده می شود. در بسیاری از فرآیندهای تولید از چسب ها برای جایگزینی دوخت، منگنه و بست استفاده می شود.

چسب ها به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما تبدیل شده اند. انواع مختلفی از چسب ها وجود دارد که از منابع طبیعی و مصنوعی مشتق شده اند. چگونه می توانید با این همه فناوری در حال تغییر همگام باشید؟ با ما همراه باشید تا از اخبار و روندهای صنعت به روز بمانید.

تاریخچه چسب ها

کاربردهای متنوع چسب‌

از قرن نوزدهم به بعد با پیدایش چسب‌های سنتتیک که درآزمایشگاه ها پلیمرساخته شده اند،چسب‌های،گیاهی وحیوانی از صحنه خارج کرده یا بسیار کمرنگ شدند. صنعت چسب به صورت گسترده ای در حال رشد می‌باشد و تعداد محدودی وسایل مدرن ساخت بشر وجود دارد که از چسب در آنها استفاده نشده است. در اتصالات اغلب وسایل از یک جعبه بسیار ساده تا هواپیمای از انواع مختلف چسب و درزگیر استفاده شده است.

صنعت ساختمان

چسبها جزئی جدایی ناپذیر از ساختمانها هستند،ازچسبهای لوله PVC فشارقوی آب و فاضلاب گرفته تا چسبهای درزگیر سیلیکون (چسب آکواریوم) ، چسب کاشی،چسب کاغذ دیواری،چسب سنگ و همچنین چسب 123 برای سازه های چوبی کابینتهایMDF، چسب چوب و همچنین فوم ها و ماستیک های پلی یورتان با کاربرد فروان برای عایق کردن و درزگیری انواع شکاف ها.

اجزای تشکیل دهنده چسب‌ها

مواد پلیمری (بسپار)

چسب‌ها،همگی حاوی بسپار (پلیمر) هستند یا پلیمرها درحین سخت شدن چسب‌ها بوسیله واکنش شیمیایی پلیمرشدن افزایشی یا پلیمرشدن تراکمی حاصل می‌شوند. پلیمرها به چسب‌ها قدرت چسبندگی می‌دهند.می‌توان آنها را به صورت رشته‌هایی از واحدهای شیمیایی همانند که بوسیله پیوند کووالانسی به هم متصل شده‌اند، درنظرگرفت. پلیمرها در دماهای بالا روان می‌گردند و درحلال‌های مناسب حل می‌گردند. خاصیت روان شدن آنها در چسب‌های حرارتی و خاصیت حل شوندگی آنها در چسب‌های بر پایه حلال، یک امر اساسی می‌باشد. پلیمرهای شبکه‌ای درصورت گرم شدن جریان نمی‌یابند، ممکن است درحلال‌ها متورم گردند، ولی حل نمی‌شوند. چسب‌های ساختمانی، شبکه‌ای هستند، زیرا این مورد خزش (تغییر شکل تحت بار ثابت) از بین می‌برد.

افزودنیهای دیگر به چسب و درزگیر

بسیاری ازچسب‌ها،علاوه بر مواد پلیمری دارایافزودنیهایی هستند از قبیل:
1. مواد پایدارکننده در برابر تخریب توسط اکسیژن و اشعهUV
2. مواد نرم کننده که قابلیت انعظاف را افزایش می‌دهد و دمای تبدیل شیشه‌ای ( Tg ) را کاهش می‌دهد.
3. مواد پرکننده معدنی (فیلر) که میزان انقباض در سخت شدن را کاهش می‌دهد و خواص روان شدن را قبل از سخت شدن تغییر می‌دهد و خواص مکانیکی نهایی را بهبود می‌بخشد.
4. مواد روان کننده که بیشتر برای بهبود فرآیند تزریق یا اعمال چسب ها تحت فشار افزوده می شوند .